Μετα-ανάλυση ευνοεί τη χρήση των DES έναντι των BMS σε νόσο SVG

23/1/2011
Η χρήση των επικαλυμμένων ενδοστεφανιαίων προθέσεων (drug -eluting stents - DES) στη θεραπεία νόσου του φλεβικού μοσχεύματος σαφηνούς (SVG), ελαττώνει την ανάγκη για επαναγγείωση του αγγείου-στόχου (TVR) και την ανάγκη για επαναγγείωση της βλάβης-στόχου (TLR), συγκρινόμενα με μεταλλικές ενδοστεφανιαίες προθέσεις χωρίς επικάλυψη (Bare metal stents - BMS), χωρίς εμφανή μείωση της ασφάλειας. Τα στοιχεία προέκυψαν από μετα-ανάλυση, που δημοσιεύθηκε online στις 23 Νοεμβρίου του 2010, ενόψει εκτύπωσης της στο περιοδικό Circulation: Cardiovascular Intervention. Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Stefane Rinfret, MD, SM, του Ινστιτούτου Καρδιάς και Πνευμόνων (του Κεμπέκ, Καναδάς), εκτίμησαν τα αθροιστικά στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των DES στη θεραπεία νόσου του SVG, συγκρινόμενα με BMS. Η μετα-ανάλυση περιελάμβανε 25 μελέτες δημοσιευμένες από το 2005 έως το 2010, συνολικά 5.755 ασθενών. Η πλειονότητα των μελετών συνέκρινε τόσο τα sirolimus-eluting όσο και τα paclitaxel-eluting stents με τα BMS.
Οι μειώσεις των TVR, TLR
Συνολικά, τα DES συγκρινόμενα με τα BMS, σχετίστηκαν με μέτρια μείωση του κινδύνου θανάτου και του εμφράγματος μυοκαρδίου και με σημαντικές μειώσεις σε TVR, TLR και MACE (συνδυασμός θανάτου εμφράγματος μυοκαρδίου και TVR), το τελευταίο οδηγούμενο από το TVR. Ο κίνδυνος θρόμβωσης του stent εμφάνισε επίσης σημαντική μείωση με DES.
Οι συγγραφείς συνιστούν προσοχή, διότι η οριακή στατιστική σημαντικότητα των αποτελεσμάτων της μετά-ανάλυσης δεν επιτρέπει ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τις μειώσεις στο θάνατο, στο έμφραγμα μυοκαρδίου και στη θρόμβωση του stent.
Επιπλέον, οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η μείωση της TVR που φαίνεται στην μετά-ανάλυση, ότι είναι μικρότερη από αυτή που περιγράφεται σε αρκετές προηγούμενες τυχαιοποιημένες μελέτες με sirolimus και paclitaxel-eluting stents, που αφορούσαν σε ασθενείς με στένωση των γηγενών στεφανιαίων αγγείων.
Οι ερευνητές συνέστησαν την προσοχή στο απλό συμπέρασμα ότι όλες οι DES είναι ανώτερες από όλες τις BMS για τη νόσο του SVG. Για παράδειγμα ο σχεδιασμός των ενδοπροθέσεων μπορεί να έχει σημαντική επιρροή στην έκβαση των SVG βλαβών. Επειδή τα stent με παχύτερη δοκό (strut) επέφεραν περισσότερες επαναστενώσεις σε σχέση με τα stent με λεπτότερη δοκό. Τη διαφορά σε TVR και TLR μεταξύ των DES και της παχύτερης δοκού BMS, μπορεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από τη διαφορά μεταξύ DES και των νεότερωνBMS με λεπτά stuts. Μένει επομένως να δούμε εάν τα DES ασκούν class effect στα SVG. Είναι καθησυχαστικό ότι η εκτίμηση των σημείων είναι υπέρ των DES και όχι προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ενδεχομένως, με την έλευση της δεύτερης γενιάς stent, τα μελλοντικά αποτελέσματα των DES στη νόσο του SVG να είναι ακόμη καλύτερα.


Πηγή:
Paradis J-M, Bélisle P, Joseph L, et al. Drug-eluting or bare metal stents for the treatment of saphenous vein graft disease: A Bayesian meta-analysis. Circ Cardiovasc Interv. Νοέμβριος 2010
Σύνδεσμος άρθρου

Επιμέλεια άρθρου: Βασίλειος Καρασαββίδης, Καρδιολόγος.