Νέα μελέτη δείχνει ότι η κοινωνική απομόνωση είναι ένας παράγοντας κινδύνου πρώιμου θανάτου που συναγωνίζεται πιο παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου θνησιμότητας, όπως το κάπνισμα και η υψηλή αρτηριακή πίεση.
Οι ερευνητές του University of California Berkeley–University of San Francisco Joint Medical Program in San Francisco, διαπίστωσαν ότι η κοινωνική απομόνωση προβλέπει θνησιμότητα και για τα δύο φύλα, όπως και το κάπνισμα και η υψηλή αρτηριακή πίεση.
¨Η δύναμη της απομόνωσης ως δείκτης κακής υγείας δεν μπορεί να αγνοηθεί¨, σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή Matthew Pantell, MD, και τους συνεργάτες του.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 12 Σεπτέμβρη στο American Journal of Public Health.
Περισσότερος κοινωνικός αποκλεισμός, πιο αυξημένη θνητότητα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, παρόλο την τακτική παρακολούθηση βιολογικών παραγόντων κινδύνου από τους ιατρούς, σπάνια αξιολογείται η κοινωνική απομόνωση ή η ένταξη των ασθενών στο κοινωνικό σύνολο.
¨Η κατανόηση της σχετικής προγνωστικής αξίας της κοινωνικής απομόνωσης σε σχέση με τη θνησιμότητα θα συμβάλει στην πληρέστερη κατανόηση των δυνητικά τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου¨, τονίζουν οι συντάκτες.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα για 16.849 ενήλικες που συμμετείχαν στο Third National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES III) and the National Death Index.
Οι ερευνητές, για τη μέτρηση της κοινωνικής απομόνωσης, χρησιμοποίησαν το Social Network Index (SNI - Δείκτη Κοινωνικής Δικτύωσης). Οι συμμετέχοντες έλαβαν ένα βαθμό 0 ή 1 για κάθε τομέα SNI (οικογενειακή κατάσταση, συχνότητα επαφής με άλλους ανθρώπους, τη συμμετοχή σε θρησκευτικές δραστηριότητες, καθώς και συμμετοχή σε άλλες δραστηριότητες συλλόγων ή οργανισμών). Η βαθμολογία κυμαινόταν από 0 έως 4, με το 0 να αντιπροσωπεύει το υψηλότερο επίπεδο της κοινωνικής απομόνωσης και 4 το χαμηλότερο επίπεδο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι χαμηλές βαθμολογίες SNI (που δείχνουν μεγαλύτερη κοινωνική απομόνωση) ήταν προγνωστικές της θνησιμότητας στους άνδρες (hazard ratio [HR], 1.62 95% confidence interval [CI], 1.29 - 2.02) και συσχετίστηκαν με τον κίνδυνο για θνησιμότητα, παρόμοιο με του καπνίσματος (HR, 1.72 95% CI, 1.48 - 2.00) και υψηλότερο από εκείνο της υψηλής αρτηριακής πίεσης (HR = 1.16 95% CI, 1.02 - 1.32).
Ομοίως, η κοινωνική απομόνωση ήταν επίσης ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας για θνησιμότητα μεταξύ των γυναικών (HR, 1,75 95% CI, 1,38 έως 2,23), όπως το κάπνισμα (HR, 1,86 95% CI, 1,64 έως 2,12) και η υψηλή αρτηριακή πίεση.
¨Η τάση του κινδύνου παρατηρήθηκε σε γυναίκες και άνδρες, με αυξημένη κοινωνική απομόνωση και σχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας¨, γράφουν οι ερευνητές.
Τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου.
¨Δεδομένης της αλληλοεπικάλυψη δεικτών κινδύνου, οι κοινωνικοί παράγοντες απομόνωσης δεν είναι απαραίτητα «καλύτεροι προάγγελοι» από τους παραδοσιακούς παράγοντες, αλλά είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικοί. Οι αναλύσεις ευαισθησίας επιβεβαίωσαν τη δύναμη της προγνωστικής αξίας της κοινωνικής απομόνωσης τόσο για τους άντρες και όσο τις γυναίκες¨, σημειώνουν οι ερευνητές.
Σε μοντέλα που περιλαμβάνουν την αξιολόγηση όλων των κλινικών και ατομικών κοινωνικών μεταβλητών, οικογενειακή κατάσταση – μοναχική ζωή και σπάνια θρησκευτική δραστηριότητα, προβλέπεται θνησιμότητα τόσο στους ανδρών όσο και στις γυναίκες. Επιπλέον, η έλλειψη ομαδικής δραστηριότητας, προβλέπει θνησιμότητα μεταξύ των ανδρών, και η σπάνια κοινωνική επαφή προβλέπει θνησιμότητα μεταξύ των γυναικών.
¨Τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν την αξία της αναγνώρισης της κοινωνικής απομόνωσης ως δυνητικά τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για πρώιμο θάνατο¨, γράφουν οι ερευνητές.
Στην πραγματικότητα, όμως, η κοινωνική κατάσταση του ασθενούς διερευνείται «ανεπαρκώς» κατά τις συναντήσεις με τον γιατρό. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι 4 σύντομες ερωτήσεις, που περιλαμβάνονται στην τροποποιημένη κλίμακα SNI, ή ένα παρόμοιο σύνολο ερωτήσεων, θα μπορούσε να βοηθήσει τους γιατρούς στον εντοπισμό των ατόμων που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για θνησιμότητα.
¨Σε ένα πολυάσχολο νοσοκομειακό περιβάλλον, το να προστεθούν αυτά τα στοιχεία, σε μορφή τυποποιημένων ερωτήσεων ελέγχου, που είτε θα χορηγούνται ηλεκτρονικά, είτε από μη ιατρικό προσωπικό της κλινικής, τονίζοντας απαντήσεις των ασθενών στο γιατρό, είναι ένα σημαντικό βήμα, που δεν θα προσθέσει σημαντική επιβάρυνση, και θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει στη διάκριση των ασθενών που έχουν χειρότερη έκβαση υγείας και στη στόχευση αυτών των ασθενών που χρειάζονται αυξημένη παρακολούθηση¨, συμπεραίνουν οι συγγραφείς.
Social Isolation: A Predictor of Mortality Comparable to Traditional Clinical Risk Factors
Matthew Pantell, David Rehkopf, Douglas Jutte, S. Leonard Syme, John Balmes, and Nancy Adler
Am J Public Health. Published online ahead of print September 12
http://ajph.aphapublications.org/doi/abs/10.2105/AJPH.2013.301261?journalCode=ajph