Το ποσοστό επιτυχίας της κατάλυσης Κολπικής Μαρμαρυγής χωρίς αντιαρρυθμικά είναι 40% στην Ευρώπη

Μια Ευρωπαϊκή πιλοτική μελέτη ασθενών με κολπική μαρμαρυγή (AF) που υποβάλλονταν σε κατάλυση αποκαλύπτει ότι μόλις 40% των ασθενών είναι ελεύθεροι AF μετά από έναν χρόνο χωρίς αντιαρρυθμικά φάρμακα. Οι ασθενείς με AF με παροξυντική AF είχαν μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας από όσους είχαν εμμένουσα ή χρόνια AF, σύμφωνα με τους συγγραφείς του νέου άρθρου. 

Τα στοιχεία του άρθρου, που δημοσιεύθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2014 στο European Heart Journal,είναι από την πιλοτική μελέτη Euro-Observational Research Program (EORP) AF Ablation που διεξήχθει από την European Heart Rhythm Association (EHRA). Υπό την Dr Elena Arbelo (του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, Ισπανία), η πιλοτική μελέτη είναι μέρος ενός προοπτικού μητρώου που αξιολογεί τα κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών με AF που υποβάλλονται σε κατάλυση και διαγνωστικές εξετάσεις και τις φαρμακευτικά τους θεραπευτικά σχήματα ενώ υποβάλλονται σε κατάλυση σε κέντρα ανά την Ευρώπη.

Στην πιλοτική μελέτη, 1391 ασθενείς υπεβλήθηκαν σε κατάλυση AF σε 72 κέντρα μέτριας ή υψηλής διακίνησης ασθενών σε 10 Ευρωπαϊκές χώρες. Κάθε νοσοκομείο κατέγραψε 20 διαδοχικούς ασθενείς που υποβάλλονταν σε επέμβαση διαδερμικής κατάλυσης AF για πρώτη φορά, και αξιολογήθηκε το κλινικό αποτέλεσμα μετά από ένα χρόνο.

Όσον αφορά το αποτέλεσμα της θεραπείας 73,7% δεν είχαν καταγεγραμμένη αρρυθμία από την αρχική τρίμηνη περίοδο μέχρι και το τέλος της 12μηνης παρακολούθησης. Συνολικά 40,7% αντιμετωπίσθηκαν επιτυχώς με κατάλυση και ήταν ελεύθεροι αντιαρρυθμικής αγωγής στον ένα χρόνο, αν και όπως τονίζουν οι ερευνητές, το πρωτόκολλο δεν απαιτούσε από τους ιατρούς να διακόψουν την αντιαρρυθμική αγωγή μετά την αρχική τρίμηνη περίοδο. Το ποσοστό επιτυχίας ήταν υψηλότερο στους ασθενείς με παροξυντική AF (43,7%) και χαμηλότερο σε αυτούς με εμμένουσα AF (30,2%). Δεύτερη κατάλυση διενεργήθηκε σε 18,3% των ασθενών και 43,4% συνέχιζαν την αντιαρρυθμική αγωγή στους 12μήνες.

Μετά από έναν χρόνο, 65% των ασθενών ελάμβαναν κάποιο είδος αντιπηκτικών. Ανάμεσα σε αυτούς με αυξημένο κίνδυνο θρομβώσεων, αυτοί με CHADS 2-Vasc score >1, μόνο 76.2% ελάμβανε αντιπηκτική αγωγή. «Οι αριθμοί αυτοί καταγράφουν πόσο δύσκολο είναι να εφαρμοστούν απλές κατευθυντήριες οδηγίες στην καθημερινή κλινική πράξη, ακόμα και σε εξειδικευμένα κέντρα που διενεργούν καταλύσεις AF», γράφουν οι Arbelo και συνεργάτες.

Επιπλοκές συνέβησαν σε 2,5% αυτών των ασθενών, και τέσσερις ασθενείς απεβίωσαν, περιλαμβανομένου ενός ασθενούς από αιμορραγικό εγκεφαλικό. Όσον αφορά τις επιπλοκές, έγιναν 13 εμφυτεύσεις βηματοδοτών, 9 αγγειοχειρουργικές επεμβάσεις, 7 αγγειακές εγκεφαλικές επεμβάσεις, 2 τραυματισμοί φρενικού νεύρου, και μια στένωση πνευμονικής φλέβας. Στην  12μηνη παρακολούθηση, αριστερά κολπική ταχυκαρδία, περιλαμβανομένου και του κολπικού πτερυγισμού, αναφέρθηκε σε έναν στους πέντε ασθενείς. Η συχνότητα επιπλοκών, λένε οι ερευνητές, ήταν παρόμοια με τη συχνότητα πολυκεντρικών μελετών αλλά ελαφρά υψηλότερη από αυτήν που έχει ανακοινωθεί από μεμονωμένα κέντρα.

Arbelo E, Brugada J, Hindricks G, et al. The atrial fibrillation ablation pilot study: A European survey on methodology and results of catheter ablation for atrial fibrillation conducted by the European Heart Rhythm Association. Eur Heart J 2014; DOI:10.1093/eurheartj/ehu001.

http://eurheartj.oxfordjournals.org/content/early/2014/01/3