Μετα-ανάλυση δείχνει ότι οι ανεπιθύμητες ενέργειες των στατινών δεν είναι συχνές

Ανάλυση σχεδόν 250.000 ατόμων που θεραπεύονται με στατίνες σε 135 τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες έδειξε ότι τα υπολιπιδαιμικά φάρμακα σχετίζονται με πολύ μικρή αύξηση εμφάνισης διαβήτη, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία αυξημένου κινδύνου καρκίνου.

Συνολικά , οι στατίνες είναι καλά ανεκτές, σύμφωνα με τους ερευνητές ,με την ανάλυση να μη δείχνει στοιχεία αυξημένου κινδύνου μυαλγιών, μυοπάθειας ή ραβδομυόλυσης. Συγκρίνοντάς τα ένα προς ένα, η πραβαστατίνη και η συμβαστατίνη είχαν μικρότερο κίνδυνο παρενεργειών σε σύγκριση με την ατορβαστατίνη και την ροσουβαστατίνη .

«Σε επίπεδο πληθυσμών , η θνητότητα και τα καρδιαγγειακά οφέλη της θεραπείας με στατίνες υπερισχύουν κατά πολύ των πιθανών βλαβών- ακόμα και αν λάβουμε υπόψιν τα πρόσφατα ευρήματα ότι η χρήση στατινών συνδέεται με ήπια αύξηση της επίπτωσης διαβήτη» γράφει ο Dr Huseyin Naci (London School of Economics and Political Science, Ηνωμένο Βασίλειο) και συν., στην ανάλυσή τους που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 9 Ιουλίου , 2013 στο Circulation: Καρδιαγγειακή Ποιότητα και Αποτέλεσματα. «Σε ατομικό επίπεδο, όμως μπορεί να υπάρχει ο κίνδυνος έκθεσης μεγάλου αριθμού ατόμων στους (κατά βάση) περιορισμένους κινδύνους της θεραπείας στατινών προκειμένου να ωφεληθεί ένας μικρότερος αριθμός ατόμων».

Η τάξη των στατινών σχετίζεται με κατά 9% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη σε σύγκριση με ασθενείς που ελάμβαναν placebo (odds ratio 1.09; 1.02–1.16).Στις ελεγχόμενες με placebo μελέτες , ο κίνδυνος διαβήτη ήταν υψηλότερος με την ροσουβαστατίνη. Όμως, αυτό το εύρημα δεν επιβεβαιώθηκε από την μετά ανάλυση των επιπέδων φαρμάκου, όπου δεν υπήρχε διαφορά στον κίνδυνο διαβήτη ανάμεσα στις στατίνες.

Συνολικά, δεν υπήρχε αυξημένος κίνδυνος καρκίνου στους ασθενείς που θεραπεύονταν με στατίνη σε σχέση με αυτούς που ελάμβαναν ένα συγκριτικό φάρμακο , περιλαμβανομένου του placebo, και δεν υπήρχαν στοιχεία διαφοράς στον κίνδυνο στις διάφορες στατίνες.

Όσον αφορά τη διακοπή της αγωγής λόγω παρενεργειών, άτομα τυχαιοποιημένα για πραβαστατίνη και σιμβαστατίνη είχαν λιγότερες πιθανότητες να διακόψουν την αγωγή τους σε σύγκριση με ασθενείς που ελάμβαναν ατορβαστατίνη. Μεγαλύτερες δοσολογίες ατορβαστατίνης είχαν σαν αποτέλεσμα περισσότερες διακοπές φαρμάκου από ότι τα 20 και 40 mg ατορβαστατίνης. Όμως, η διακοπή φαρμάκου λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών, μυαλγίας ή αυξήσεων της κρεατινικής κινάσης δεν ήταν σημαντικά υψηλότερες σε άτομα που λάμβαναν στατίνες σε σχέση με αυτούς που δεν λάμβαναν.

Στην μετα-ανάλυση, οι ασθενείς που ελάμβαναν στατίνες ήταν σημαντικά πιθανότερο να έχουν αυξημένη αλανίνη, αμινοτρανσαμινάση, και ασπαρτική αμινοτρανσαμινάση σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Υψηλότερες δοσολογίες κάθε φαρμάκου σχετίζονταν με μεγαλύτερο κίνδυνο αύξησης των τρανσαμινασών.

«Σαν τάξη, οι ανεπιθύμητες ενέργειες της θεραπείας των στατινών δεν είναι συχνές. Οι στατίνες δεν σχετίζονται με κίνδυνο καρκίνου , αλλά έχουν σαν αποτέλεσμα υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη» κατέληξαν οι Naci και συν,. «Ανάμεσα στις διάφορες στατίνες, οι σιμβαστατίνη και η πραβαστατίνη φαίνεται να είναι οι ασφαλέστερες και οι καλύτερα ανεκτές από τις υπόλοιπες στατίνες».

Naci H, Brugts J, Andes AE. Comparative tolerability and harms of individual statins: A study-level network meta-analysis of 246 955 participants from 135 randomized controlled trial. Circ Cardiovasc Qual Outcomes 2013. Available at: http://circoutcomes.ahajournals.org