Η κολχικίνη αποτελεσματική στην οξεία περικαρδίτιδα

Άμστερνταμ, Ολλανδία (ESC congress 2013) / Ο αντιφλεγμονώδης παράγοντας κολχικίνη - χρησιμοποιείται κυρίως για τη θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας - φαίνεται να είναι αποτελεσματικός για τη θεραπεία της οξείας περικαρδίτιδα και στην πρόληψη των υποτροπών.

Σύμφωνα με τη μελέτη η κολχικίνη, όταν προστίθενται στη συμβατική αντιφλεγμονώδη θεραπεία με ασπιρίνη ή ιβουπροφαίνη σε ασθενείς με οξεία περικαρδίτιδα, μείωσε σημαντικά το ποσοστό της «συνεχούς-αδιάκοπης» ή υποτροπιάζουσας περικαρδίτιδας σε διάστημα 18 μηνών.  Η μελέτη δημοσιεύεται ταυτόχρονα διαδικτυακά από το  New England Journal of Medicine.

Ένα ποσοστό 16,7% των 120 ασθενών που έλαβαν θεραπεία με κολχικίνη παρουσίασαν συνεχή ή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα, σε σύγκριση με το 37,5% των 120 ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο ( P <0,01), σύμφωνα με τον Massimo Imazio, MD, του νοσοκομείου Maria Vittoria στο Τορίνο της Ιταλίας.

Στη διεθνή μελέτη συμμετείχαν 240 ασθενείς που εισήχθησαν στο νοσοκομείο με διάγνωση οξείας περικαρδίτιδας. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν - εκτός από την τυπική αντιφλεγμονώδη θεραπεία - κολχικίνη σε δύο δόσεις, ανάλογα με το βάρος, ή εικονικό φάρμακο. Οι ασθενείς ήταν περίπου 50 ετών, και το 60% ήταν άνδρες. Περισσότερο από το 90% των ασθενών είχαν διαγνωστεί με ιδιοπαθή περικαρδίτιδα.

• Η θεραπεία με κολχικίνη συσχετίστηκε με μία σημαντική μείωση στην εμμονή των συμπτωμάτων στις 72 ώρες - με 40% των ασθενών με εικονικό φάρμακο να έχουν ακόμα συμπτώματα σε σύγκριση με το 19,2% των ασθενών που ελάμβαναν κολχικίνη ( Ρ = 0,001).

• Περίπου στο 85% των ασθενών σε θεραπεία με κολχικίνη είχε επιτευχθεί ύφεση των συμπτωμάτων σε μία εβδομάδα, σε σύγκριση με το 58,3% των ατόμων που έλαβαν εικονικό φάρμακο ( Ρ <0,001).

• Η θεραπεία με κολχικίνη, επίσης, δεν οδήγησε σε σημαντική αύξηση των ανεπιθύμητων ενεργειών. Συνολικά, 10% των ασθενών σε θεραπεία με κολχικίνη είχε ανεπιθύμητες ενέργειες - κυρίως από το γαστρεντερικό - σε σύγκριση με το 11,7% των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο ( P = 0.84). Διακοπή του φαρμάκου υπήρχε στο 8,3% στην ομάδα της κολχικίνης και στο 11,7% εκείνων που έλαβαν εικονικό φάρμακο ( P = 0.52).

• Οι πιο σημαντικές επιπλοκές της περικαρδίτιδας - καρδιακός επιπωματισμός και συμπιεστική περικαρδίτιδα – δεν συνέβησαν συχνά στο πλαίσιο της μελέτης, έτσι ώστε δεν ήταν δυνατό να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της κολχικίνης για αυτές τις περιπτώσεις (δεν υπήρξαν περιπτώσεις επιπωματισμού ή συμπιεστικής περικαρδίτιδας στην ομάδα της κολχικίνης, ενώ υπήρχαν τρεις περιπτώσεις επιπωματισμού μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο ,P = 0.25και μία περίπτωση συμπιεστικής περικαρδίτιδας μεταξύ των ασθενών που έλαβαν εικονικό φάρμακο , P = 1.00).

Η θεραπεία με κολχικίνη, επίσης, ήταν σημαντικά πιο αποτελεσματική από το εικονικό φάρμακο:

• Στην προστασία των ασθενών από αδιάκοπη νόσο

• Στην προστασία των ασθενών από υποτροπή της νόσου

• Στη μείωση του αριθμού των υποτροπών ανά ασθενή

• Σε αύξηση του χρόνου για την πρώτη υποτροπή

• Στην πρόληψη της περικαρδίτιδας που σχετίζεται με νοσηλείες

Ένα διάστημα 4-6 εβδομάδων κατά την οποία ο ασθενής ήταν χωρίς συμπτώματα διαφοροποιούσε τους ασθενείς με αδιάκοπη νόσο από τους ασθενείς με υποτροπιάζουσα νόσο.

Ο Δρ Imazio κατέληξε ότι οι γιατροί θα πρέπει να εξετάσουν την κολχικίνη ως πρώτης γραμμής θεραπεία στην περικαρδίτιδα.

 Imazio et al, "A Randomized trial of colchicine for acute pericarditis"

http://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJMoa1208536