Αντιυπερτασικά φάρμακα συνδέονται με κίνδυνο για καρκίνο του μαστού

3/9/2013

Η πρώτη μελέτη παρατήρησης της μακροχρόνιας χρήσης αντιυπερτασικών φαρμάκων και του κινδύνου για καρκίνο του μαστού, έδειξε ότι οι αποκλειστές διαύλων ασβεστίου σχετίζονται με διπλάσια αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του μαστού και ότι οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ) συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο.

Αυτά τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν διαδικτυακά στις 5 Αυγούστου στο JAMA Internal Medicine.

Γυναίκες που είχαν λάβει αποκλειστές διαύλων ασβεστίου για περισσότερο από 10 χρόνια είχαν πάνω από τον διπλάσιο κίνδυνο από το σύνηθες για διηθητικό πορογενές καρκίνωμα μαστού (IDC) (λόγος πιθανοτήτων [OR], 2.4) καθώς και για διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα μαστού (ILC) (OR 2.6 ). Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης μια πιθανή σχέση μεταξύ της μακροχρόνιας χρήσης των αναστολέων ΜΕΑ και της μείωσης του κινδύνου τόσο για IDC (OR 0.7) όσο και για ILC (OR 0.6), αν και η εκτίμηση του κινδύνου για IDC βρισκόταν στα όρια των πιθανοτήτων.

Δεν συνιστούνται προς το παρόν αλλαγές στην κλινική αντιμετώπιση.

¨Πιστεύουμε ότι δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αλλάξουν τα πράγματα στην κλινική αντιμετώπιση. Αυτή είναι η πρώτη έρευνα όσον αφορά την μακροχρόνια λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων. Ήταν μια έρευνα παρατήρησης και όχι μια κλινική δοκιμή. Μπορούμε να προτείνουμε τον συσχετισμό, αλλά δεν μπορούμε να αναφέρουμε την ύπαρξη μια αιτιώδους σχέσης¨, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Christopher Li, MD, PhD, από το Fred Hutchinson Cancer Research Center in Seattle, στο Medscape Medical News.

Ο Dr. Christopher Li και οι συνεργάτες του συμπεριέλαβαν στην έρευνά τους γυναίκες ηλικίας 55 έως 75 ετών από το Puget Sound region ( 880 με IDC, 1027 με ILC, και 856 χωρίς καρκίνο – ομάδα ελέγχου). Οι συμμετέχουσες πέρασαν από συνεντεύξεις μια προς μια, προκειμένου να συμπληρωθεί με ακρίβεια και λεπτομέρεια το ιατρικό ιστορικό τους για υπέρταση, στεφανιαία νόσο, παράγοντες κινδύνου για καρκίνο, οικογενειακό ιστορικό, παχυσαρκία, κάπνισμα και χρήση αλκοόλ. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν δεδομένα για τη λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων, όπως τη μέρα έναρξης της αγωγής και τη λήξη της χρήσης, την ονομασία των φαρμάκων, τη δοσολογία, την οδό χορήγησης, τρόπο λήψης της αγωγής και την ένδειξη.

Στα αντιυπερτασικά φάρμακα συμπεριλήφθηκαν οι αναστολείς ΜΕΑ, οι αποκλειστές υποδοχέων αγγειοτενσίνης, οι βήτα αναστολείς, οι αποκλειστές διαύλων ασβεστίου, τα διουρητικά, και παρασκευάσματα που προέρχονται από τον συνδυασμό των παραπάνω, ανεξάρτητα από τις ενδείξεις.

Οι αποκλειστές διαύλων ασβεστίου είναι από τα φάρμακα που συνταγογραφούνται πιο συχνά στις ΗΠΑ. Μόνο για το 2010, από τις συνολικές συνταγές που προσμετρήθηκαν ( 678 εκατομμύρια συνταγές), περίπου 98 εκατομμύρια συνταγές αφορούσαν αποκλειστές διαύλων ασβεστίου.

Οι ασθενείς που λάμβαναν αντιυπερτασικά για περισσότερο από 6 μήνες και συνέχιζαν να τα παίρνουν, κατατάχθηκαν ως ενεργοί χρήστες, ενώ οι ασθενείς που είχαν λάβει αντιυπερτασικά για 6 μήνες, αλλά δεν ήταν πλέον χρήστες, κατηγοριοποιήθηκαν ως πρώην χρήστες. Οι ασθενείς που είχαν λάβει αντιυπερτασικά για λιγότερο από 6 μήνες καταγράφηκαν ως βραχυπρόθεσμοι χρήστες.

Η παραγοντική ανάλυση έδειξε ότι πιθανοί προδιαθεσικοί παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο, μπορεί να είναι η ηλικία, ο τόπος κατοικίας, άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά, συνυπάρχοντα νοσήματα (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης, υπερλιπιδαιμία, κατάθλιψη), η χρήση αλκοόλ, και η κατάσταση των υποδοχέων οιστρογόνων.

Αυξημένος κίνδυνος μετά τα 10 χρόνια.

¨Κατά την εξέταση των αποτελεσμάτων για τους ενεργούς χρήστες σε σχέση με τη διάρκεια λήψης, βρήκαμε έναν αυξημένο κίνδυνο μόνο σε σχέση με τη χρήση των αποκλειστών διαύλων ασβεστίου για 10 χρόνια χρήσης ή και περισσότερο, και ο αυξημένος κίνδυνος παρατηρήθηκε τόσο για IDC (OR, 2,4 95% confidence interval [ CI], 01.02 - 04.09 P = .04 for trend) όσο και για ILC (OR, 2,6 95% confidence interval, 1.3 με 5.3 P = .01 for trend). Η συσχέτηση με 10 χρόνια ή και περισσότερο συστηματικής χρήσης αποκλειστών των διαύλων ασβεστίου, δεν διαφοροποιούνταν σημαντικά όταν τα αποτελέσματα αναλύονταν περαιτέρω ανάλογα με το status των υποδοχέων οιστρογόνων¨, αναφέρουν οι ερευνητές.

Ο Dr. Christopher Li δήλωσε στο Medscape Medical News ότι ο ίδιος και οι συνεργάτες του έμειναν έκπληκτοι από το μέγεθος του κινδύνου που σχετίζεται με τους αποκλειστές διαύλων ασβεστίου και με τη μείωση του κινδύνου που σχετίζεται με τους ΜΕΑ αναστολείς.

¨Περιμέναμε ότι μπορεί να δούμε κάποια αύξηση του κινδύνου καρκίνου του μαστού με τους αποκλειστές διαύλων ασβεστίου, αλλά όχι περισσότερο από διπλασιασμό του κινδύνου¨, είπε ο Dr Li. ¨Η ένδειξη της σύνδεσης μεταξύ των ΜΕΑ αναστολέων και της μείωσης του κινδύνου εκδήλωσης καρκίνου του μαστού ήταν απρόσμενο εύρημα, το οποίο χρήζει περεταίρω διερεύνησης¨.

¨Ο μηχανισμός πίσω από την φαινομενική επίδραση των αποκλειστών των διαύλων ασβεστίου δεν είναι γνωστός, εξηγεί ο Dr. Li, αλλά ορισμένοι ερευνητές υποπτεύονται ότι αυτά τα φάρμακα μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου αναστέλλοντας την απόπτωση¨.

Μελέτη πρώτης τάξεως, που χρειάζεται τεκμηρίωση

¨Τα στοιχεία είναι πειστικά, διότι αυτή ήταν μια μελέτη πρώτης τάξεως: πληθυσμιακή, μεγάλη (1900 ασθενείς και 856 ομάδα ελέγχου), επιβεβαιωμένες περιπτώσεις από το σύστημα επίβλεψης SEER της περιοχής του Seattle, είχε υψηλή (80%) συχνότητα ανταπόκρισης, και χρησιμοποιήθηκαν οι καλύτερες πρακτικές για την εξακρίβωση χρήση φαρμάκων από τους συμμετέχοντες της μελέτης¨, σχολίασε η Patricia F. Coogan, ScD, Slone Epidemiology Center at Boston University.

¨Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα αποτελέσματα, θα πρέπει η χρήση των διαύλων ασβεστίου να διακόπτεται όταν ο ασθενής τους έχει λάβει για 9,9 χρόνια; Η απάντηση είναι όχι, γιατί αυτά τα στοιχεία προέρχονται από μια μελέτη παρατήρησης, η οποία δεν μπορεί να αποδείξει την αιτιώδη συνάφεια από μόνη της, όπως επίσης δεν μπορεί να υποστηρίξει μια αλλαγή στην κλινική αντιμετώπιση¨, εξηγεί η Dr Coogan.

Εάν επιβεβαιωθεί ο διπλασιασμός και τριπλασιασμός της αύξησης του κινδύνου που έδειξε αυτή η μελέτη, η μακροχρόνια χρήση αποκλειστών διαύλων ασβεστίου θα θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του μαστού. Είναι σημαντικό να γίνουν προσπάθειες για την επιβεβαίωση των ευρημάτων.

¨Είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά τα ευρήματα αυτά, δεδομένου ότι αυτή ήταν η πρώτη μελέτη που εξετάζει την επίδραση της μακροχρόνιας χρήσης αυτών των φαρμάκων. Πρέπει να επιβεβαιώσουμε την εγκυρότητα των ευρημάτων της πρώτης αυτής έρευνας, πριν προβούμε σε οποιεσδήποτε κλινικές συστάσεις¨, τόνισε ο Dr Li.

ΠΗΓΗ

Use of Antihypertensive Medications and Breast Cancer Risk Among Women Aged 55 to 74 Years

Christopher I. Li, Janet R. Daling, Mei-Tzu C. Tang, Kara L. Haugen, Peggy L. Porter, Kathleen E. Malone

JAMA Intern Med. Published online August 05, 2013. 

http://archinte.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=1723871