Σταματώντας την κλοπιδογρέλη 1 χρόνο μετά από έμφραγμα μυοκαρδίου, αυξάνεται ο κίνδυνος στους ασθενείς με PCI

Σε αντίθεση με ορισμένες πρόσφατες εκθέσεις, οι οποίες δείχνουν ότι μια πλήρης 12μηνη διπλή αντιαιμοπεταλιακή θεραπεία, μετά από διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI) είναι περιττή, μια μεγάλη μελέτη registry από τη Δανία, δείχνει ότι η ανάσχεση της κλοπιδογρέλης μετά από 1 έτος αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου και επανεμφράγματος, σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου. Είναι ενδιαφέρον, ότι το ίδιο δεν ισχύει για ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή και μόνο, αναφέρουν οι ερευνητές σε ένα έγγραφο που εμφανίστηκε online στις 12 Ιουλίου του 2012, πριν από την εκτύπωσή του στο European Heart Journal.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Mette Charlot, MD, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Κοπεγχάγης (Gentofte, Δανία), εξέτασαν 29.268 ασθενείς με έμφραγμα μυοκαρδίου, ηλικίας 30 ετών και άνω, στο Danish National Patient Registry, οι οποίοι έλαβαν θεραπεία με και χωρίς PCI, μεταξύ 2004 και 2009. Όλοι έλαβαν συνταγή με κλοπιδογρέλη εντός 30 ημερών.

Περίπου το ένα τρίτο αντιμετωπίστηκαν μόνο φαρμακευτικά (33,6%, N = 9819), ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν PCI (66,4%, N = 19.449). Οι ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά είχαν 12.181 διακοπές της θεραπείας με κλοπιδογρέλη κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, εκ των οποίων 3.524 (29%) διήρκεσαν κάτω από 10 ημέρες. Οι ασθενείς με PCI είχαν συνολικά 29.676 διακοπές της θεραπείας κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, εκ των οποίων 10.102 (34,0%) διήρκεσαν λιγότερο από 10 ημέρες.

Ο κίνδυνος θανάτου/εμφράγματος μυοκαρδίου ήταν υψηλότερος, αλλά μόνο στους ασθενείς με PCI.

Μετά από 12 μήνες αγωγής με κλοπιδογρέλη, οι PCI ασθενείς είχαν υψηλότερο κίνδυνο θανάτου και επανεμφράγματος στις πρώτες 90 ημέρες μετά τη διακοπή, σε σχέση με τις επόμενες 90 ημέρες (incidence rate ratio [IRR] 1.59, 95% CI 1.11-2.30, P = 0.013). Το ίδιο δεν ίσχυε για ασθενείς που έλαβαν μόνο φάρμακα (IRR 1.07, 95% CI 0.65-1.76, P = 0.79). Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο κίνδυνος για το συνδυασμένο τελικό σημείο ήταν υψηλότερος σε PCI ασθενείς με STEMI (IRR 2.65, 95% CI 1.25-5.64, P = 0.011), σε σύγκριση με ασθενείς NSTEMI που υποβλήθηκαν σε PCI (IRR 1.24, 95% CI 0.78-1.99, P = 0.37).

Το συνδυασμένο τελικό σημείο φαίνεται να οδηγείται στους ασθενείς με PCI, από τον κίνδυνο του επανεμφράγματος, ο οποίος ήταν υψηλότερος στις πρώτες 90 ημέρες από τη διακοπή της κλοπιδογρέλης σε σχέση με τις επόμενες 90 ημέρες μετά από θεραπεία διάρκειας ενός έτους (IRR 1,87, 95% CI 1.11-3.15, P = 0,019). Όπως και με το συνδυασμένο τελικό σημείο, αυτό δεν ίσχυε σε ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά (IRR 0.77, 95% CI 0.36-1.67, P = 0.51). Ο κίνδυνος θανάτου, εν τω μεταξύ, δεν ήταν αυξημένος κατά τις πρώτες 90 ημέρες της διακοπής σε σχέση με τις επόμενες 90 ημέρες στους ασθενείς με PCI (IRR 1.18; 95% CI 0.73-1.91; P = 0.51) ή στους ασθενείς που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά (IRR 1.56; 95% CI 0.85-2.87; P = 0.153).

Η πιθανότητα σοβαρής ή θανατηφόρου αιμορραγίας δεν διέφερε σημαντικά για τους ασθενείς που συνέχισαν ή διέκοψαν τη θεραπεία της κλοπιδογρέλης, είτε έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή είτε είχαν υποβληθεί σε PCI.

Τα κύρια αποτελέσματα παρέμειναν σταθερά σε όλες τις υποομάδες που ορίζονται από το φύλο, την ηλικία, την παρουσία του διαβήτη ή καρδιακής ανεπάρκειας, και το έτος της ένταξης.

Πηγή: Charlot M, Nielsen LH, Lindhardsen J, et al. Clopidogrel discontinuation after myocardial infarction and risk of thrombosis: A nationwide cohort study. Eur Heart J. 2012;Epub ahead of print.

Επιμέλεια άρθρου: Βασίλειος Καρασαββίδης, Καρδιολόγος.