Κριτήρια για έμφραγμα του μυοκαρδίου μετά από διαδερμική στεφανιαία επέμβαση: Τροπονίνη και CK-MB

Σύμφωνα με τον παγκόσμιο ορισμό του εμφράγματος του μυοκαρδίου, αύξηση της CK-MB ή της τροπονίνης σε τιμές 3 φορές πάνω από τις ανώτερες φυσιολογικές τιμές, μετά από αγγειοπλαστική, θέτουν τη διάγνωση.
Γενικά προτείνεται ως προτιμητέα η μέτρηση των επιπέδων τροπονίνης.

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Archives of Internal Medicine (3/2012), ελέγθηκε η σχέση των κριτηρίων των δύο δεικτών μυοκαρδιακής βλάβης με την 1-έτους θνησιμότητα, μετά από αγγειοπλαστική.

Μέθοδοι
Αποτελέσματα από 4930 ασθενείς με στεφανιαία εκλεκτική τοποθέτηση ενδοπρόθεσης μεταξύ 1 Ιουλίου 2004, και 30 Σεπτεμβρίου 2007, από τα μητρώα της μελέτης EVENT (Evaluation of Drug Eluting Stents and Ischemic Events) αναλύθηκαν για να ελεγθεί η σχέση μεταξύ θνησιμότητας ένα έτος μετά τη διαδικασία και της ανύψωσης είτε της CKMB ή της τροπονίνης.

Αποτελέσματα
Με βάση τα κριτήρια της CK-MB, έμφραγμα του μυοκαρδίου συνέβη σε 7,2% των ασθενών, ενώ με τα κριτήρια της τροπονίνης στο 24,3% των ασθενών.

Τόσο η άνοδος της CKMB (λόγος κινδύνου [HR], 1,38 / 95% CI, 1,22 έως 1,55) όσο και της τροπονίνης (HR, 1,35 / 95% CI: 1,18 - 1,54) συνδέθηκαν με αύξηση της 1-έτους θνησιμότητας.
Ωστόσο, η επίδραση της CK-MB στην θνησιμότητα ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό, τι για την τροπονίνη.
Με χρήση στατιστικού μοντέλου προσδιορίστηκε ότι τα επίπεδα τροπονίνης που συνδέονται με παρόμοια θνησιμότητα με την >3πλάσια CK-MB (7,0%), είναι 20 φορές πάνω από τα ανώτερα φυσιολογικά όρια.

Πηγή
1) Novack et al. Troponin Criteria for Myocardial Infarction After Percutaneous Coronary Intervention; Arch Intern Med. 2012? 172 (6) :502-508