Η ενυδάτωση πριν από την αγγειοπλαστική μειώνει τη νεφρική βλάβη σε ασθενείς με STEMI

Σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου, με ανάσπαση του ST-τμήματος (STEMI), η έναρξη της θεραπείας με ενυδάτωση πριν από πρωτογενή διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση (PCI), μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης οξείας νεφρικής βλάβης προκαλούμενης από παράγοντα αντίθεσης, σε σύγκριση είτε με μεταγενέστερη ή καθόλου ενυδάτωση. Τα ευρήματα, προέρχονται από μια τυχαιοποιημένη μελέτη, που δημοσιεύθηκε online στις 4 Οκτωβρίου 2011, πριν την εκτύπωσή της στο Circulation: Cardiovascular Interventions.
Ο Mauro Maioli, MD, και οι συνεργάτες του, στο Misericordia e Dolce Νοσοκομείο (Φλωρεντία, Ιταλία), τυχαιοποίησαν 450 ασθενείς με STEMI, που υποβλήθηκαν σε πρωτογενή PCI, σε 1 από τις 3 μεθόδους:
Πρόωρη ενυδάτωση (διττανθρακικό νάτριο χορηγήθηκε προ-και μετεπεμβατικά)
Όψιμη ενυδάτωση (ισοτονικό διάλυμα φυσιολογικού ορού χορηγήθηκε μετεπεμβατικά)
Χωρίς ενυδάτωση (ομάδα ελέγχου)
Όλοι οι ασθενείς ολοκλήρωσαν το πρωτόκολλο ενυδάτωσης, χωρίς να χρειάζεται να τερματίσουν πρόωρα την έγχυση λόγω υπερφόρτωσης με υγρά ή λόγω οξέως πνευμονικού οιδήματος. Σε σύγκριση με την όψιμη ενυδάτωση, η πρώιμη στρατηγική συσχετίστηκε με χαμηλότερο διάμεσο χρόνο «από πόρτα σε ενυδάτωση» (door-to-hydration time) (32 λεπτά έναντι 119 λεπτά), και με υψηλότερη μέση συνολική ποσότητα ενυδάτωσης (1157 mL έναντι 885 mL, P = 0,001 και για τις δύο συγκρίσεις).
Η οξεία νεφρική βλάβη προκαλούμενη από παράγοντα αντίθεσης (που ήταν το κύριο τελικό σημείο, ορίζεται ως η αύξηση της κρεατινίνης ορού ≥ 25% ή 0,5 mg / dL πάνω από την αρχική τιμή, μέσα σε 3 ημέρες) και εμφανίστηκε στο 20,6% της συνολικής ομάδας. Η ενδονοσοκομειακή έκβαση των ασθενών με την επιπλοκή, ήταν σημαντικά χειρότερη από ό, τι σε εκείνους που δεν είχαν συμπτώματα της νεφρικής βλάβης.
Η ομάδα της πρώιμης ενυδάτωσης υπέστη το χαμηλότερο ποσοστό των βλαβών των νεφρών και είχε το μικρότερο ποσοστό των ασθενών με μεγαλύτερη από 25% μείωση στο εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (EGFR), σε 3 ημέρες.
Τα ενδονοσοκομειακά κλινικά αποτελέσματα ήταν παρόμοια σε όλα τα σκέλη της μελέτης, αν και υπήρχε μια τάση προς μειωμένο θάνατο στην πρόωρη έναντι της όψιμης ή και καθόλου ενυδάτωσης (2,0% έναντι 3,3% και 5,3%, αντίστοιχα, P = 0.12).
Ανεξάρτητα από το αν ενυδάτωση χορηγήθηκε πρώιμα ή όψιμα, ο όγκος ενυδάτωσης ήταν αντιστρόφως ανάλογως με τον κίνδυνο οξείας νεφρικής βλαβης.

Πηγή: Maioli M, Toso A, Leoncini M, et al.Effects of hydration in contrast-induced acute kidney injury after primary angioplasty: A randomized, controlled trial. Circ Cardiovasc Interv. 2011

Επιμέλεια άρθρου: Βασίλειος Καρασαββίδης, Καρδιολόγος.