Η πρώιμη αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αγγείων (PCI), ως ρουτίνα, μειώνει τα ποσοστά επανεμφράγματος, σε σύγκριση με την τακτική παρέμβασης (PCI) με γνώμονα την ισχαιμία, σε ασθενείς που θρομβολύθηκαν για έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST τμήματος (STEMI), όταν η έγκαιρη πρωτογενής αγγειοπλαστική δεν είναι εφικτή. Σε αυτό το
συμπέρασμα καταλήγουν ερευνητές σε μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε online στις 28 Οκτωβρίου 2010, πρίν από την εκτύπωση στο European Heart Journal.
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον Farzin Fath-Ordoubadi, MD, του Manchester Royal Infirmary (Manchester, Ηνωμένο Βασίλειο), και οι συνεργάτες του, διεξήγαν μια μετα-ανάλυση από 8 τυχαιοποιημένες μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν 3.195 ασθενείς με STEMI, στους οποίους συγκρίθηκε η πρώιμη PCI ως ρουτίνα, με την καθοδηγούμενη από ισχαιμία PCI μετά από θρομβόλυση.
Συνολικά, το συνδυασμένο καταληκτικό σημείο της θνητότητας στις 30-ημέρες, του επανεμφράγματος, και της ισχαιμίας, εμφανίστηκε σε διπλάσιους ασθενείς στην ομάδα της
από ισχαιμία καθοδηγούμενης PCI, από ότι στην ομάδα της πρώιμης PCI ως ρουτίνα (13,5% vs. 7,3%). Το πλεονέκτημα της πρώιμης PCI ως ρουτίνα, προήλθε από τη σημαντική μείωση τόσο σε επανέμφραγμα όσο και σε ισχαιμία. Οι τιμές της θνητότητας στις 30-ημέρες και της μείζονος αιμορραγίας, ήταν παρόμοιες μεταξύ των δύο ομάδων.
Μόνο 3 από τις 8 μελέτες, είχαν διαθέσιμα στοιχεία για ανάλυση από 6-μηνη παρακολούθηση. Από αυτά, το συνδυασμένο καταληκτικό σημείο της θνητότητας,
της ισχαιμίας, και του επανεμφράγματος, εμφανίστηκε στο 10,6% των ασθενών της ομάδας της πρώιμης PCI ως ρουτίνα vs. 16,7% των ασθενών της ομάδας της από ισχαιμία
καθοδηγούμενης PCI. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν συνεχές όφελος από την πρώιμη PCI ως ρουτίνα, το οποίο οφείλεται στα χαμηλότερα ποσοστά επανεμφράγματος. Καμία διαφορά
δεν παρατηρήθηκε στη θνητότητα.
Αναγνωρίζεται, ότι ενώ οι αριθμοί είναι πολύ μικροί για να καθορίσουν κλινική σημασία, μια εμμονή αυτής της τάσης, θα υπαγορεύσει μια αλλαγή στην κλινική πρακτική υπέρ της
πρώιμης PCI ως ρουτίνα μετά από θρομβόλυση, ως εναλλακτική λύση της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής, ιδίως όταν υπολείπεται η υποδομή, είτε ως προσωρινό μέτρο, κατά τη συγκρότηση υποδομής για πρωτογενή αγγειοπλασική.
Επί του παρόντος, η συμπληρωματική PCI μέσα σε 3 έως 24 ώρες μετά από επιτυχή θρομβόλυση, έχει σύσταση τάξης ΙΙα. Όμως, οι συντάκτες λένε ότι τα ποσοστά της επιβίωσης από μακροχρόνιες μελέτες, φαίνονται αρκετά ενθαρυντικά ώστε να δικαιολογούν μια αλλαγή, παρά την έλλειψη οφέλους στην 30-ήμερη θνητότητα.
Μεγαλύτερες μελέτες, με μακροπρόθεσμη παρακολούθηση, είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, όπου η πρωτογενής PCI δεν είναι μια εφικτή επιλογή για το οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST, η μελέτη υποστηρίζει την περίπτωση της
πρώιμης PCI ως ρουτίνα, μέσα σε 24 ώρες από τη θρομβόλυση.
Το νόημα της μετα-ανάλυσης είναι, ότι σε ασθενείς που θρομβολύθηκαν για έμφραγμα μυοκαρδίου με ανάσπαση του ST τμήματος (STEMI), δεν υπάρχει «προσεκτική αναμονή».
Οι ασθενείς αυτοί θα πρέπει να οδηγούνται σε πρώιμη PCI, μετά από την περίοδο της θρομβολυτικής θεραπείας.
(Οι 8 μελέτες που περιλαμβάνονται στη μετα-ανάλυση ήταν PRAGUE, SIAM III, GRACIA-I, CAPITAL-AMI, CARESS-in-AMI, WEST, TRANSFER-AMI, και NORDISTEMI).
Πηγή:
D’Souza SP, Mamas MA, Fraser DG, et al. Routine early coronary angioplasty versus ischemia-guided angioplasty after thrombolysis in acute ST-elevation myocardial
infarction: A meta-analysis. Eur Heart J. 2010
Σύνδεσμος άρθρου•Ο σχολιασμός του άρθρου έγινε από τον καρδιολόγο Βασίλειο Καρασαββίδη.