Κατάγματα σε επικαλυμμένες ενδοστεφανιαίες προθέσεις

12/2/2010
Το ποσοστό καταγμάτων (Stent Fracture) των επικαλυμμένων ενδοστεφανιαίων προθέσεων (DES) σε προηγούμενες εργασίες κυμαίνονταν μεταξύ 0,8 και 7,7%. Σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη ωστόσο στο JACC (Νοέμβριος 2009), ο Dr. Nakazawa και οι συνεργάτες του, χρησιμοποιώντας υψηλής ευκρίνειας μεταθανάτια (postmortem) αγγειογραφία ανέφεραν ένα ποσοστό περίπου 30%, σε μια σειρά με 200 κατάγματα σε πρώτης γενιάς DES .
Η πλειοψηφία των καταγμάτων ήταν μικρού έως μετρίου βαθμού χωρίς να προκαλούν κλινικά συμπτώματα, αλλά σε εννέα περιπτώσεις (5,1%) παρατηρήθηκε πλήρης διαχωρισμός της πρόθεσης (grade V) με συνοδά συμβάματα όπως θρόμβωση και επαναστένωση σε ποσοστό 70%.
Tο μεγάλο μήκος των προθέσεων, η εμφύτευση πολλαπλών προθέσεων με αλληλοεπικάλυψη, η μεγάλη χρονική διάρκεια από την εμφύτευση και η χρήση sirolimus – eluting stents (Cypher, closed cell design) αποτελούσαν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για κάταγμα. Τα παλαιότερης γενιάς DES φαίνεται επίσης να είναι πιο επιρρεπή σε σχέση με τα δεύτερης γενιάς, τα οποία έχουν λεπτότερα struts.
Αυτή είναι η πρώτη νεκροτομική μελέτη στην οποία χρησιμοποιήθηκε μια υψηλής ευκρίνειας μέθοδο για την εντόπιση καταγμάτων και η οποία φαίνεται να έχει μεγαλύτερη ευαισθησία από την κλασική αγγειογραφία και τον ενδοστεφανιαίο υπέρηχο.
Παρ’όλα αυτά χρειάζεται περαιτέρω έρευνα αφού και η βέλτιστη αντιμετώπισή τους είναι ακόμα θέμα υπό συζήτηση. Για τους ασθενείς με ήπιας βαρύτητας κατάγματα απλή παρακολούθηση και παράταση της διπλής αντιαιμοπεταλιακής αγωγής πέραν του ενός έτους θεωρείται δόκιμη. Για τις σοβαρότερες περιπτώσεις ωστόσο, συνήθως χρειάζεται επεμβατική αντιμετώπιση (αναλόγως με την κλινική συμπτωματολογία).

Πηγές:
1) Nakazawa G, Finn AV, Vorpahl M, et al. Incidence and predictors of drug-eluting stent fracture in human coronary artery: a pathologic analysis. J Am Coll Cardiol 2009; 54:1924-1931.
2) Carter AJ. Drug-eluting stent fracture: promise and performance. J Am Coll Cardiol 2009; 54:1932-1934.